Voor
jou is het niet moeilijk, vriend
het zit niet in je hoofd
drukt niet op je gedachten
knaagt niet aan je geloof
Je hoeft niet eens te spreken
ik heb je al verstaan
vecht door totdat het doodgaat
rust niet zolang het leeft
Ik ben in staat van oorlog, vriend
en jij, jij bent neutraal
wij zien hier niet hetzelfde
spreken niet dezelfde taal
Blaas het op of brand het af
maar laat het niet begaan
The Scene
maandag 29 juni 2015
maandag 15 juni 2015
Zomervakantieboek
Peter Pellenaars stelt op zijn blog de vraag:
Welk boek mag volgens jou niet ontbreken op de #50books zomerleeslijst 2015?
Een mooie aanleiding om weer eens wat te schrijven over het lezen van boeken. Laatst bedacht ik me dat boeken me soms roepen. Nieuwe boeken die klaar liggen op de bank, maar ook de aanwinsten in de bieb en de boeken die geduldig wachten op mijn nachtkastje. Te zien aan de diverse stapeltjes is het een kakafonie van roepende boeken bij mij thuis. Maar het moet tijd zijn voor een boek om het te gaan lezen. De redenering ‘een boek ligt klaar dus lezen maar’ gaat niet op. Je moet het gevoel hebben dat je aan een boek toe bent.
Zo begon ik laatst eindelijk in ‘De zomer hou je ook niet tegen’ van Dimitri Verhulst. Het lag al een paar maanden te wachten, maar nu was het tijd. Mijn vooroordelen (veel gevloek en onfunctioneel naakt) erover waren weggeëbd en ik had zin in dit overzichtelijk kleine boekje. En ik las het met plezier. Zo moet het zijn.
Het nadeel van roepende boeken is dat de andere alweer roept als je de ene nog niet uit hebt. Zo ontstaat ook het stapeltje waar ik nog niet van vertelde, met de bladwijzers ergens halverwege, op de stoel achter de bank. In de strafhoek, zou je bijna denken. Dat stapeltje groeit gestaag. Iemand vroeg me over een boek dat daartussen lag: Vind je het geen mooi boek dan? Maar dat is het niet. Er zijn alleen zoveel mooie boeken en je kunt nu eenmaal niet alles tegelijk. En nieuw roept soms harder.
Op dat stapeltje in de hoek bevindt zich, zoals ik sinds kort weet, mijn aanstaande vakantieboek. Van de zomer ga ik een paar dagen naar een dorpje in Zeeland waar je waarschijnlijk niet veel meer te zoeken hebt dan rust. Dus dan moet er een fijn boek mee, niet te dun en zeker boeiend. Dit is ‘Efter’ van Hanna Bervoets. Ik won het van www.ingeleest.nl, even geleden alweer en ik stelde het beginnen eraan telkens nog even uit, al het geroep ten spijt. Totdat ik bedacht dat ik het bewaar voor de vakantie, als een bonbon voor bij de koffie.
Ik ben heel benieuwd naar dit boek. Hier borduurt Bervoets weer voort op de wereld zoals die nu is, wat ze ook al deed in ‘Alles wat er was’. Ook ‘Lieve Céline’ vond ik een goed boek. Ze heeft volop fantasie en een vlotte schrijfstijl, dus ik kijk uit naar mijn vakantie! Tot die tijd is het hier thuis nog gewoon een Babylonische spraakverwarring…
Welk boek mag volgens jou niet ontbreken op de #50books zomerleeslijst 2015?
Een mooie aanleiding om weer eens wat te schrijven over het lezen van boeken. Laatst bedacht ik me dat boeken me soms roepen. Nieuwe boeken die klaar liggen op de bank, maar ook de aanwinsten in de bieb en de boeken die geduldig wachten op mijn nachtkastje. Te zien aan de diverse stapeltjes is het een kakafonie van roepende boeken bij mij thuis. Maar het moet tijd zijn voor een boek om het te gaan lezen. De redenering ‘een boek ligt klaar dus lezen maar’ gaat niet op. Je moet het gevoel hebben dat je aan een boek toe bent.
Zo begon ik laatst eindelijk in ‘De zomer hou je ook niet tegen’ van Dimitri Verhulst. Het lag al een paar maanden te wachten, maar nu was het tijd. Mijn vooroordelen (veel gevloek en onfunctioneel naakt) erover waren weggeëbd en ik had zin in dit overzichtelijk kleine boekje. En ik las het met plezier. Zo moet het zijn.
Het nadeel van roepende boeken is dat de andere alweer roept als je de ene nog niet uit hebt. Zo ontstaat ook het stapeltje waar ik nog niet van vertelde, met de bladwijzers ergens halverwege, op de stoel achter de bank. In de strafhoek, zou je bijna denken. Dat stapeltje groeit gestaag. Iemand vroeg me over een boek dat daartussen lag: Vind je het geen mooi boek dan? Maar dat is het niet. Er zijn alleen zoveel mooie boeken en je kunt nu eenmaal niet alles tegelijk. En nieuw roept soms harder.
Op dat stapeltje in de hoek bevindt zich, zoals ik sinds kort weet, mijn aanstaande vakantieboek. Van de zomer ga ik een paar dagen naar een dorpje in Zeeland waar je waarschijnlijk niet veel meer te zoeken hebt dan rust. Dus dan moet er een fijn boek mee, niet te dun en zeker boeiend. Dit is ‘Efter’ van Hanna Bervoets. Ik won het van www.ingeleest.nl, even geleden alweer en ik stelde het beginnen eraan telkens nog even uit, al het geroep ten spijt. Totdat ik bedacht dat ik het bewaar voor de vakantie, als een bonbon voor bij de koffie.
Ik ben heel benieuwd naar dit boek. Hier borduurt Bervoets weer voort op de wereld zoals die nu is, wat ze ook al deed in ‘Alles wat er was’. Ook ‘Lieve Céline’ vond ik een goed boek. Ze heeft volop fantasie en een vlotte schrijfstijl, dus ik kijk uit naar mijn vakantie! Tot die tijd is het hier thuis nog gewoon een Babylonische spraakverwarring…
zondag 14 juni 2015
Vreemd
Wanen willen niet weg
beelden blijven bezig
schade en schande stemmen schuldig
Het leven lijkt me te leven
zonder zeggenschap
noch van mij, noch van jou, van geen
Of juist van iedereen?
Tijd tikt onverbiddelijk
consequent continu
langs mij heen
als langs geeneen
Ik voel haar wel
maar ze doet me niks
Immuun wederom, als voorheen
Welke wezenloze wil
kan zo koel zijn en zo kil
Weet waarom
en weet nog niet
wat te doen...
Abonneren op:
Posts (Atom)