Een kamer in Rome

De kamer in Rome uit de titel komt aan het eind van het boek pas in beeld als Daniël,  de hoofdpersoon, daar met een vriend uit Nederland vakantie gaat vieren. Hun verhaal op die plek lezen we niet. Maar wel het verhaal van Daniël wat hij daaraan voorafgaand beleefde. Sipko Melissen heeft voor dit boek (2012) een bijzondere constructie gekozen. Met verhalen in verhalen, feiten en fictie die elkaar inhalen en tal van verwijzingen naar de literatuur. De werkelijkheid lijkt een verhaal zonder schrijver, denkt Daniël, die literatuurwetenschap studeert. ´Een verhaal zonder schrijver, zonder lezer. De verhaalfiguren deden soms verwoede pogingen te achterhalen wat de bedoeling van dit alles was. Ze zouden willen loskomen van het papier om te zien welke naam er op het omslag stond en óf er wel een naam op stond.´ 

Als de vriendin van Daniël aangeeft dat hij volgens haar niet genoeg in de realiteit leeft en een punt achter  hun relatie zet, besluit hij alleen naar Italië te reizen. Hij stelt zich ten doel de schrijver van een vergeten novelle op te sporen. Via via komt hij hem op het spoor, maar hij is niet meer goed aanspreekbaar. Wel ontdekt hij dat de novelle van deze schrijver sterk autobiografisch is. Ook vindt hij de plaats waar het verhaal zich afspeelde. Het ging over een dagelijks treffen tussen een oudere dichter en een jonge jongen. Net als Daniël denkt dat hij weet hoe het zit, komt hij iemand tegen die zijn aannames volledig onderuit haalt. Is de vermeende schrijver wel de schrijver? Is de novelle wel in grote getale gedrukt?

Behalve over het waarheidsgehalte van een boek of de werkelijkheid, gaat dit  boek ook over het ontdekken van de liefde. Daniël ervaart op zeker moment warme gevoelens voor een jongen die hij tijdens zijn tocht ontmoet. Melissen weet dit heel naturel te vertellen. Hij laat je als lezer achter met de vraag naar het autobiografische gehalte van zijn verhaal, terwijl dat er tegelijkertijd niet toe doet. Maar hij sleept je ook mee. In deze duizelingwekkende tocht van  Daniël die 25 jaar is en zijn leven lijkt te beginnen, terwijl Keats op zijn 25^e stierf. Een intrigerend verhaal wat knap in elkaar steekt.