De mooiste kleur die niet bestaat

Debutant Maartje Laterveer levert met ‘De mooiste kleur die niet bestaat’ een volwassen roman af over een Oost Duitse vrouw voor en na de val van de muur. In het verhaal schakelt ze heen en weer van Oost naar West en van voor naar na de Wende. Al wordt alles heel terloops beschreven, er gebeuren toch zeer wezenlijke dingen. De schrijfster weet de lezer zich ervan bewust te maken wat de geschiedenis voor invloed kan hebben op je persoonlijke leven.   
Julia heeft zich ontworsteld aan het leven in Oost Berlijn en leeft een relatief luxe leven met westerse man en kind in Amsterdam. Als zij voor haar werk als journalist terugkeert naar Berlijn, wordt haar eens te meer duidelijk wat de prijs is geweest die ze heeft moeten betalen voor haar vrijheid.

Julia had een heel goede band met haar zus, maar heeft haar verloren tijdens het oude regime. Ze gaven altijd een kleur aan niet tastbare dingen. Alleen vrijheid had in hun ogen geen kleur. In elk geval geen kleur die je zelf kunt kiezen, de mooiste kleur die niet bestaat.

Alexander, haar grote liefde uit Oost Berlijn, komt haar na haar vlucht niet achterna, zoals ze hadden afgesproken. Ze is dan wel vrij, maar een grote illusie armer. Dit is des te wranger als ze bij terugkomst ontdekt hoe het werkelijk is gegaan. Wat waren leugens en van hoe dichtbij kwam het verraad? Wie heeft zich afgekeerd van wie?

Julia voert met Alexander moeizame gesprekken in het huidige Berlijn, die alle zekerheden onder haar vandaan trekken. Ook Alexander heeft een nieuw leven met vrouw en kind. Toch trekken ze elkaar nog steeds aan. Maartje Laterveer weet de spanning tussen beiden intens voelbaar te maken. Je begrijpt als lezer ook de uiteindelijke keuze die Julia maakt voor de toekomst. Een mooi verhaal over hoe eens diep met elkaar verbonden levens uit elkaar kunnen lopen, ingebed in de recente geschiedenis.