De verborgen geschiedenis

Twintig jaar terug was het debuut van Donna Tart, ‘De verborgen geschiedenis’ een grote hype. Ik wilde daar toen niet aan meedoen. Tien jaar geleden verscheen van haar hand ‘De kleine vriend’. Die ben ik wel gaan lezen, maar viel me een beetje tegen. Nu dan weer veel te doen over ‘Het puttertje’ en het eerste boek als midprice uitgave. Tijd om ‘De verborgen geschiedenis’ alsnog te gaan lezen.

De verteller van het verhaal is Richard, een jongen uit Californië die in het oosten van de VS gaat studeren. Na de middelbare school kan hij nog alle kanten op en kiest voor een universiteit ver bij zijn ouders vandaan, waarmee hij niet zo’n goede band heeft. Aangetrokken door de excentrieke docent schrijft hij zich in voor Grieks. Het zijn min of meer toevallige keuzes, die na verloop van tijd zijn leven wezenlijk zullen gaan bepalen.

De studenten Grieks blijken een selecte groep te vormen die niet alleen onderling een nauwe band heeft, maar ook met zijn docent. Voor sommigen is hij als een vader. Aanvankelijk kijkt Richard tegen zijn medestudenten op en hij is dan ook dankbaar als hij in hun groep lijkt te worden opgenomen. Toch zijn er soms zaken waar ze hem buiten houden. Op een bepaald moment stuit hij op hun verborgen geschiedenis. Vanaf dat moment raakt hij daarbij betrokken en is hij medeverantwoordelijk voor de acties die erop volgen.

Donna Tart weet de lezer van het begin tot het eind te boeien. In het voortkabbelende begin wordt opeens terloops een moord genoemd zonder dat ze daar op dat moment verder op in gaat, wat de nieuwsgierigheid van de lezer wekt. Als de toedracht zich ontvouwt, blijft het vervolgens toch spannend vanwege de vraag hoe de politie en hun medestudenten zullen reageren.

Tart zet de groep studenten met al hun liederlijkheden en zelfingenomenheid geloofwaardig neer. Henry, die zich als vanzelf opwerpt als hun leider, wordt eerst vooral als wijze beschouwd, maar na verloop van tijd meer en meer als schuldige. Door hun acties verliest de groep studenten het vertrouwen van hun docent, wat hard aankomt. Henry neemt zijn verantwoordelijkheid op heftige wijze en de groep valt uit elkaar. Richard voelt zich bezwaard door de geheimen van de groep waar hij deel van is geworden. Hij gaat weer alleen zijn toekomst tegemoet, net als een paar jaar geleden, maar ditmaal met een belast geweten.