Mijn valse verleden

Alex Bakker is een man, dat is van het begin af aan helder in dit boek. Hij begint zijn verhaal dan ook in het heden, als zijn uiterlijk al geruime tijd aan zijn  innerlijk is aangepast. Dat doet hij goed, want zo krijg je als lezer gelijk een goed beeld van hem. Als hij dan teruggaat naar zijn verleden ben je inderdaad verbaasd dat hij borsten krijgt. Vervolgens duurt het nog tot zijn dertigste voor hij de stap naar het fysiek van een man durft te maken.

Ik vond het een indrukwekkend verhaal. Zo lang heeft deze man met zijn geheim rondgelopen en zo lang heeft hij gedacht dat het een kwestie van accepteren was. ‘Niet klagen, maar dragen’, was het devies vanuit de gereformeerde kerk. Gelukkig waren zijn ouders niet zo streng in de leer. Toen hij eindelijk tot zijn fysieke transformatie besloot, waren zijn ouders niet verbaasd. Eigenlijk waren er achteraf in zijn jeugd allerlei signalen geweest. Maar net als hij wilden ze er niet echt aan.

Wat ik zo mooi vind aan dit verhaal is dat Alex Bakker heel open en eerlijk is zonder dramatisch te worden. Sommige zaken noemt hij slechts zijdelings, zoals bijvoorbeeld zijn vroegere angsten. Daar gaat het hem nu niet om. Hij beschrijft zijn enorme weerstand tegen de onderkenning dat hij ook lichamelijk een man wil zijn. Vervolgens duurt het nog eens vijftien jaar eer hij hierop bewust kan terugblikken, waarvan dit boek de weerslag vormt. 

Hij doet dit aan de hand van een aantal dozen met spullen uit zijn verleden die hij meerdere malen heeft meeverhuisd zonder ze ooit te willen openen. Op zijn 45^e is het dan zo ver. Hij duikt erin en doet verslag. Het fijne van zijn boek is dat het geschreven is door iemand die al tekstschrijver en redacteur was voor hij zijn verhaal, dat door de bibliotheek gelijk als ‘waargebeurd’ wordt bestempeld, optekende. Dit maakt het én echt én leesbaar. Het perspectief schakelt van vroeger naar nu en resulteert uiteindelijk in het feit dat hij nu weer een verleden heeft. Hij heeft zijn herinneringen weer terug en kan nu volop verder met de rest van zijn leven. Met een lichaam dat hij vertrouwt.