Zijn omgeving heeft zich tijdens zijn schrijfperiode zich wel eens afgevraagd of hij eigenlijk wel aan het schrijven was, vertelt hij. Hij liet in het begin tussendoor niemand iets lezen en het duurde zo lang dat ze eraan begonnen te twijfelen. Hij benadrukt dat elke schrijver zijn eigen manier van schrijven heeft. Zelf is hij bij dit boek uitgegaan van een verhaallijn en heeft daar zijn personages bij gezocht.
Toch is het niet alleen een plot gedreven verhaal, de psychologie van de karakters is ook goed uitgewerkt. Deze schijnbare tegenstrijdigheid bleek ook uit de prijzen waarvoor zijn boek genomineerd was. Dit betrof zowel prijzen in de hoek van de thrillers als in de literaire hoek. Hij is eigenlijk wel blij dat hij, ondanks de vele nominaties, nog geen gevestigde literatuurprijs heeft ontvangen. Wel heeft hij twee debutantenprijzen gewonnen. Dat is een goede stimulans om door te gaan.
Angst voor mislukking vormt een goede motor om te schrijven, zo ondervindt Buwalda. Zo was het bij zijn debuut en zo voelt het ook nu weer voor zijn tweede boek. Tijdens zijn eerste boek had hij nog geen idee waar het volgende over zou moeten gaan. Hij maakte zich daar wel een beetje zorgen over omdat andere schrijvers vaak meer dingen tegelijkertijd in hun hoofd hebben. Maar op het moment dat hij als laatste woord in zijn debuut ´godverdomme´ toevoegde, kreeg hij ineens een idee voor zijn volgende boek!
Door alle promotieactiviteiten heeft hij nu geen tijd om te schrijven , dat vindt hij wel jammer. Hoewel hij toch ook wel behoorlijk goed in zijn element lijkt te zijn in gesprek met zijn publiek. Hij gaat niet vertellen waar zijn tweede boek over gaat. ´Voor je het weet, staat het de volgende dag op internet!´
Geen opmerkingen:
Een reactie posten