De dagen volgden elkaar op
Ze gingen weer voorbij Het leven ging maar door
Ik landde in een loop
Het ritme van mijn leven
nam me met zich mee
Ik had niets te zeggen
deed wat het me vroeg
Tot het moment dat jij
me mee naar buiten nam
zwervend door het bos
Ik opnieuw de kleuren zag
de wind voelde op mijn huid
Ik aardde weer stevig
vaste voet aan de grond
Terug kwam mijn leven
een lach om mijn mond
Geen opmerkingen:
Een reactie posten