woensdag 16 november 2011

Connie Palmen on tour

In de mooie theaterzaal van Perron 3 in Rosmalen komt Connie Palmen als eerste over haar nieuwe boek vertellen. ‘U komt ook in dit boek voor. Of in elk geval Rosmalen’, is een van de eerste dingen die ze zegt. Ze heeft zich goed laten voorlichten over de klemtoon op de eerste lettergreep van deze plaats. Het blijkt dat ze begin 2010 een lezing in Rosmalen af heeft moeten zeggen, omdat Hans van Mierlo toen ernstig ziek was. Nu, anderhalf jaar na zijn overlijden, zit ze hier alsnog met haar ‘Logboek van een onbarmhartig jaar’.

Dit logboek verscheen op 11 november 2011, precies twee jaar na haar trouwdag met Hans van Mierlo. Ze vertelt dat ze zich aan het schrijven heeft vastgeklampt. Ook om later nog te weten hoe erg het was; ‘anders vergeet je dat, net als barenspijn, naar men zegt’, zegt ze. Pas na anderhalve maand was ze zover dat ze een begin kon maken met schrijven, ‘met de pen op de huid’.

Het was een eenzaam proces. Anderen moesten voor haar zorgen; zelf had ze daar geen zin meer in. Ze las veel boeken over rouw. Er bleek zelfs een boek te bestaan over hoe je  om moet gaan met rouwenden; geef ze bouillon als ze niets willen eten. ‘Het werkt wel!’, lacht ze.

De persoonlijke aard van het boek zorgt ervoor dat ze niet alles zomaar voor kan lezen. Ze maakt een selectie. Als ze het begin van het boek voorleest, is de zaal stil. De fysieke pijn  van het verlies komt binnen. ‘Ik ben een gapend tekort’, staat daar. Toch wordt het geen zware avond. Dit is voornamelijk te danken aan haar humor en de afstand die ze nu kan nemen van het onderwerp van haar boek. Deze afstand maakt ook dat ze alle, vaak heel persoonlijke, vragen kan beantwoorden. Het wordt zelfs even hilarisch als ze de katholieke ziel vergelijkt met een veertje en de protestante met een baksteen. ‘Die protestanten verpesten alles’, zegt ze lachend.

Pas na lange tijd heeft ze haar schrijfsels aan Reinbert de Leeuw laten lezen. Haar uitgever heeft het zelfs pas twee maanden voor uitgave te zien gekregen. Op deze avond, drie dagen na verschijning van het boek, is het al aan een tweede druk toe. Het verhaal is nu van het publiek. Ze signeert dan ook met ‘t.t.’. Navraag leert  dat dit staat voor ‘totus tuus’, oftewel  ‘geheel de uwe’.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten