Handel in veren

‘Handel in veren’ is de laatste roman die Rascha Peper in haar leven af heeft kunnen ronden. Oorspronkelijk had ze voor ogen dat dit een deel van een groter geheel zou gaan vormen, maar de tijd ontbrak haar daarvoor. Aan sommige aanzetjes kun je merken dat deze roman de gelegenheid bood om er een nog uitgebreider verhaal van te maken. Bij aanvang van het project was ze heel enthousiast over de ontdekking van het op zo’n manier te schrijven dat ze de lezer zo min mogelijk bij de hand neemt en hem zelf conclusies te laten trekken. Ze kiest hiervoor een bijzondere vorm.

Ieder hoofdstuk heeft een hoofdpersoon, een plaats en een tijd die in de titel ervan genoemd worden. Zo leer je als lezer steeds andere personages kennen. Deze hebben in eerste instantie zo weinig verband met elkaar dat het aparte verhalen lijken. Zo lees je het ene moment over een vogelkenner in Nieuw Guinea eind jaren vijftig en het volgende over een meisje dat anno nu naar haar oma gaat in Bilthoven. Langzamerhand krijgt de lezer een idee van hoe de personages onderling verbonden zijn en begint het  verhaal als geheel te leven.

Rascha Peper weet in elk subverhaal een zekere spanning op te bouwen. Als lezer kun je dan naar het vervolg van juist dat deel verlangen, terwijl het boek eerst doorgaat met een ander deel. Met deze cliffhangers houdt ze haar lezers in de greep. Ze doseert de kennis van de lezer heel goed over de verschillende verhalen en vertelt niets te veel.  

De schrijfster heeft zich uitgebreid verdiept in de vogelkunde om de expeditie van de ornitholoog in Nieuw Guinea geloofwaardig neer te kunnen zetten. Maar niet alleen de harde feiten tellen in haar verhaal, maar vooral ook de beweegredenen van haar personages. Zo voelt de vogelkenner zich nergens echt thuis; thuis heeft hij moeite met alle plichtplegingen en op expeditie wordt hij moe van het constant onder de mensen verkeren. Zijn levensdoel is een uitgestorven gewaande vogel ontdekken en als dit niet lukt, houdt het voor hem op. Ook het meisje en haar oma hebben hun eigen geheimen en drijfveren in hun leven.  

Al met al is het een divers boek geworden dat nieuwsgierig maakt naar wat het was geworden als de schrijfster meer tijd was gegund. Maar nu toch een interessant boek, waarvan ze zelf zei dat het haar beste is.