45

Met ‘45’ schreef David Pefko heel naturel het verhaal van een alleenstaande vrouw van 45 in Amsterdam, die zich meer dan eens afvraagt hoe het  nu verder moet met haar leven. Ze staat volop open voor seksuele contacten, maar niet voor een relatie. Twintig jaar eerder heeft ze de ‘liefde van haar leven’ verloren aan de dood en nu kan niemand meer aan hem tippen. Vele malen bekijkt ze het filmpje van zijn ´live dood´ op internet. Maar is ze niet gewoon haar jeugd verloren?

Hanna, de hoofdpersoon, is de verteller van dit verhaal. Pefko lijkt haar zonder enige moeite tot leven te laten komen, zelfs tijdens haar seksuele escapades, wat respect afdwingt voor de schrijver. Hanna is echt een vrijbuiter en freelance journalist met luxe gewoonten als het om eten gaat. Ze volgt kookprogramma’s en koks van luxe restaurants, maar kan zelf nog geen ei bakken en gaat altijd uit eten of naar de traiteur. Ze is stamgast bij café De Kluif waar ze zo’n beetje met alle mannen al wel eens in bed is beland. Ze  lust wel een glaasje en gaat op zeker moment naar een psychiater. Die weet ze echter ook te verleiden en dat wekt haar minachting voor hem op. Als ze met haar goede vriendin in Parijs belandt lijkt de kijk op haar leven iets te kantelen.

Haar vriendin breekt haar voet waardoor Hanna alleen op pad gaat in Parijs. Voor de zoveelste keer moet ze een fotocamera recenseren, maar voor het eerst gebruikt ze deze ook echt en maakt talloze foto´s, waar ze lol in krijgt en mee doorgaat. Ze besluit bepaalde zaken in haar leven anders aan te pakken, minder aan het verleden te blijven hangen. In De Kluif komt ze nog steeds, maar ze staat anders in het leven, meer ontvankelijk voor hetgeen de toekomst haar nog zal brengen.

Dit boek maakt nieuwsgierig naar ´25´en ´70´ waarin Jamal Ouariachi en Daan Heerma van Voss  Hanna´s leven beschrijven op die leeftijden. Pefko heeft zich voor ´45´ in elk geval goed van zijn taak gekweten. Klein minpuntje: slordige eindredactie.