Buitenwereld, binnenzee

Auke Hulst is reiziger om verhalen te ontdekken en te maken. Hij interviewt anderen op reis, maar gebruikt zijn reizen ook als inspiratie voor zijn andere schrijfwerk. Hij oppert dat professionele reizigers misschien hun binnenwereld willen ontvluchten door zich te begeven in een wereld vol nieuwe impulsen. Ook kunnen deze reizigers hun verantwoordelijkheden thuis ontvluchten door weg te gaan naar verre oorden, waar ze zich in een soort tussentijd bevinden. En tussentijd telt voor het gevoel niet echt mee, ook al kan het de essentie van iemands leven blijken te zijn. Wat voor Auke Hulst zelf in elk geval geldt is dat reizen hem leert relativeren. Anderen met minder middelen en een kleinere actieradius kunnen heel trots en tevreden zijn. Wie is hij dan als globetrotter en schrijver die er met hun verhaal vandoor gaat?

In persoonlijk getinte verhalen laat Hulst de lezer met hem meegaan op zoek naar zijn verhalen. Verhalen over de reis op zich, maar ook verhalen over de weg naar het afnemen van een interview. Hij schetst de omgeving, de achtergrond van een locatie en hetgeen hem daarin aanspreekt. Hij zegt met relatief weinig woorden heel veel, wat lezen van dit boek een intense leeservaring maakt. Je moet erbij blijven, maar dan kom je ook ergens. Zowel reizen als lezen bieden een mens een essentiële ervaring in zijn optiek. Hij is liever reiziger dan toerist, vanwege de bijbehorende diepgang van zijn verhaal en de erkenning van een reiziger dat je jezelf meeneemt. En ook juist door te reizen dwingt hij zichzelf uit zijn eigen hoofd te treden door gesprekken met anderen aan te gaan. Binnen en buiten vullen elkaar aan en moeten een balans zien te vinden.

Zijn kennis van zaken en autobiografische insteek maken dat zijn verhalen me erg aanspreken. Hij doet zich niet beter voor dan hij is en weet in veel zaken de nuance te vinden. Dit alles in mooie woorden. Hij verwijst en passent ook naar zijn prille journalistieke ervaringen en de daarbij horende onzekerheid, die hij nog steeds wel ondervindt. Ook komt af en toe zijdelings zijn moeilijk jeugd ter sprake. Dit maakt me benieuwd naar ‘Kinderen van het Ruige Land’, een eerder autobiografisch boek van hem. Vooral omdat dit ook eerlijk geschreven zal zijn en hij zichzelf niet als het ultieme slachtoffer zal neerzetten.