dinsdag 13 september 2016

Dertig dagen

Annelies Verbeke won de Opzij Literatuurprijs met ‘Dertig dagen’. Terecht naar mijn idee, want het is een goed geschreven verhaal. Er wordt geopperd dat het niet feministisch genoeg zou zijn om deze prijs te ontvangen. Maar de Opzij Literatuurprijs is ingesteld om boeken van vrouwelijke auteurs de kans te geven ook in de prijzen te vallen, omdat dit met reguliere prijzen in de praktijk vaak niet het geval is, ondanks de kwaliteit van hun boeken. Over de inhoud van een boek zegt de prijs niets, al moet het natuurlijk niet uitgesproken antifeministisch zijn. Het boek van Verbeke is eerder a-feministisch. De hoofdpersoon is een in Vlaanderen woonachtige man van veertig met een Senegalese achtergrond. Zijn vriendin vervult ‘de beste vrouwelijke bijrol’. Een man in de hoofdrol dus. Is dat erg? Nee, want het gaat om de schrijfkunst van deze auteur en die sleept je mee het verhaal in.

Als je al een verbinding met het feminisme zou willen leggen kun je de emancipatie van Alphonse, de hoofdpersoon, aanhalen. Het emancipatieproces is er ook een waar vrouwen mee te maken hebben. De afkomst van Alphonse confronteert hem meer dan eens met negatieve vooroordelen van mensen om hem heen. Daarnaast vervult hij de rol van ‘vriendelijke vreemdeling’. In zijn werk als klusjesman ontmoet hij diverse mensen die hem hun privébeslommeringen met het grootste gemak toevertrouwen. Hij is een geduldig luisteraar maar soms ook meer dan dat. Hij voelt zich snel betrokken bij zijn klanten. Dit is tegelijkertijd zijn kracht en zwakte. Dit neemt de consequentie met zich mee waar de dertig dagen op af koersen. Toch leken het geen dreigende dagen.

Is het dan een racistisch boek? Ook die kwalificatie doet het boek geen recht. De schrijfster schetst een beeld van de opvattingen van diverse mensen over de donkere Alphonse. Dat deze niet allemaal positief zijn is helaas reëel. Daarnaast laat ze zien hoe hij, misschien naïef, positief en welwillend blijft. ‘Ze willen met je vechten omdat ze niet weten hoe ze met je moeten dansen, denkt hij zo hard hij kan.’ Verbeke biedt naast het persoonlijke verhaal ook een historische context. Al met al een tot nadenken stemmend en prijswaardig verhaal.   

2 opmerkingen:

  1. Het boek staat klaar op mijn e-reader, ik wil het heel graag eens lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Doen, het is erg goed! Benieuwd wat jij erover zal schrijven.

    BeantwoordenVerwijderen