Of de magic man de hoofdpersoon is of zijn ex-man wordt niet duidelijk. Bruno,
de ik-figuur, tovert in elk geval met zijn leven en slaat nieuwe wegen in
zonder al teveel na te denken vooraf. Dit maakt dat hij een verrassend leven
leeft, maar soms ook met onaangename verrassingen. Het einde is open en onbepaald.
Het leven kent geen happy end, lijkt de boodschap, maar moet telkens verdiend
worden. Je maakt irrationele keuzes en je komt op onbetreden paden. Het leven
in handen van een romantische ziel die soms ook op ongeluk stuit.
Bruno vlucht nadat zijn vriend doodging naar zijn vroegere thuis in de bergen.
Hij voegt zich heel makkelijk naar het leven van zijn familie die een hotel
runt. Dat stemt hem tevreden. Maar tevreden zijn is voor hem nooit genoeg. Er
is meer. Er komt een stel in het hotel waarvan de vrouw hem het hoofd op hol
brengt. Het is de eerste keer in zijn leven dat een vrouw dat bij hem
veroorzaakt. Het is mooi hoe Oscar van den Boogaard Bruno kennis laat maken met
de stereotype mannelijke blik op het leven, waarvan hij zich eerder nooit
bewust is geweest. Als vanzelf komt hij in een ander leven terecht waarin hij
naar Zuid-Amerika verhuist, de verleidelijke vrouw achterna, en zelfs een kind
krijgt. Maar er komt een kink in de kabel. Zo rolt hij een romantisch leven in,
zo staat zijn leven op losse schroeven.
De schrijver schrijft suggestief en voelt zich niet gebonden door chronologie
of strenge logica. Het verhaal ontvouwt zich zoals het leven van Bruno, met
passie en zonder angst voor het nieuwe. Hij gaat het aan en het presenteert
zich. Even is hij bang dat het verleden hem tot de orde roept maar hij komt er
ongeschonden doorheen. Een verhaal dat je meeneemt met iemand die niet bang is
het leven aan te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten