Levenslang

Zilt water heeft me gedragen

het borrelde zachtjes in mij door

deining van een nieuw leven

ik gaf eenvoudigweg gehoor

Omringd door warmte

nog niet bezwangerd

van enig verlangen

vrij van gewicht

dreef ik rond

in de kern onbevangen

Tot ik met horten en stoten

aan het daglicht verscheen

een schreeuw me ontsnapte

de wrange smaak
van bloed in mijn mond

Er werd gezegd dat ik bestond