zaterdag 25 februari 2017

De ochtenden

Twaalf jaar geleden alweer kreeg ik van mijn zus ‘IJsregen’, de debuutbundel van Sanneke van Hassel voor mijn verjaardag. Ik was er heel blij mee. De verhalen maakten indruk en vroegen om meer. De schrijfster deed de korte verhalen eer aan en schreef nog een viertal bundels. Ook kwam ze in 2012 samen met Annelies Verbeke met een selectie verhalen over diverse steden met alvast het predicaat ‘De mooiste korte verhalen van de 21ste eeuw’. Wint het korte verhaal aan terrein? Waarom niet excelleren in hetgeen je goed kunt? Van Hassel schreef overigens wel een roman, ‘Nest’, maar verder komt ze telkens terug bij het korte verhaal. Dat zij daarin helemaal thuis is blijkt ook uit de bundel ‘De ochtenden’.

Het is een bundel met door Jan van Mersbergen geselecteerde verhalen uit haar eerdere bundels. Hij geeft bij elk verhaal ook een korte inleiding. Die had ik telkens liever achteraf gelezen om de verhalen blanco te kunnen lezen, maar de nieuwsgierigheid won het steeds. Het is dan ook wel leuk om de visie van een andere schrijver op een verhaal te vernemen. Maar uiteindelijk gaat het om de verhalen zelf.

Stuk voor stuk sterke verhalen in de zin van dat er een situatie geschetst wordt die stevig staat. In het eerste verhaal begint het meteen goed met een vrouw die tergend lang in een café wacht op een man. Haar man? We weten het niet zeker. In de tussentijd drinkt ze de tijd weg en ontmoet een andere man die ter plekke bezwijkt. Het verhaal ademt hoop, die telkens neergeslagen wordt. De personages zijn levensecht en praten in ongekunstelde woorden.

Ik zie Van Hassel zo zitten in een café in de stad, zogenaamd in zichzelf gekeerd, terwijl ze volop aantekeningen maakt van hetgeen er zich voor haar neus afspeelt. Het is knap hoe zij zich in diverse situaties inleeft. Van een jonge homo in Rome die zich aan mooie jongens vergaapt in een internetcafé tot een Chinees die een snackwagen begint in een opkomende wijk in een stad. Eerst de bouwvakkers, dan de bewoners als klant, had hij zo gedacht. Dan de laatste ontmoeting met een vaste klant en de treurigheid daarvan. Allemaal mooie verhalen over fantastische dromen en het ontluisterende van de realiteit. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten