De held

Wat begint als een rustig familieverhaal, eindigt met spannende momenten en verrassende ontknopingen. Maar voor het zover is, moet Jessica Durlacher eerst even op gang komen. 'De held' (2011) begint met de dood van de vader van de familie. Sara, de dochter en ik-persoon, vertelt dat hij na een val is overleden. De familie moet zich hervinden. Sara wil meer weten over zijn oorlogsverleden, dat bepalend voor zijn leven is geweest. Dan besluit de zoon van Sara bij het leger in Amerika te gaan, waar hij woont. Er wordt ruime aandacht besteed aan de grote moeite die Sara hiermee heeft, maar Mich is vastbesloten.

Vervolgens daalt er allerlei onheil op de familie neer. Eerst wordt Sara tijdens het hardlopen lastiggevallen en dan wordt ze met haar man en dochter in hun huis overvallen. Ze worden hardhandig vastgebonden en haar man wordt zelfs beschoten. Haar dochter zwijgt in alle talen over wat de overvallers met haar hebben gedaan. De overval is een zaak voor de politie, maar Sara ontdekt zelf dat er tussen de verschillende voorvallen een verband bestaat. Zelfs de dood van haar vader kan ermee te maken hebben.   

De schrijfster weet op een natuurlijke manier het verleden en heden te verbinden en onderliggende verbanden te ontrafelen. Door haar eigen onderzoek komt Sara meer te weten over haar vaders verleden en zelfs Mich blijkt over nog voor haar onbekende informatie over hem te beschikken. Dit verklaart ook voor een groot deel zijn keuze voor het leger. In een stilzwijgend verbond weten Sara en Mich de gebeurtenissen op een voor hen passende wijze af te ronden. Een van hen zal ‘de held’ uit de titel blijken te zijn.

Een verhaal met bepaalde zwaartepunten in het begin, waarvan je denkt: ‘waar gaat dit heen?’ Maar als de losse elementen een verband krijgen, begint het echt te leven. Een gedenkwaardig boek.