Ik moet toegeven dat ik maar één boek van haar gelezen heb; het Boekenweekgeschenk van 1994, ‘Transit’. Dat heeft toen wel indruk op me gemaakt. De zoektocht van een jong meisje symbolisch verbeeld door een dame die toen ook al op leeftijd was. En al die tijd was ze op leeftijd en al die tijd was ze helemaal ‘bij’.
Nu, de zondag na haar overlijden, zie ik haar portret op tv en blijkt wat een intelligent, rustig en ontspannen mens zij was. Over de ongemakken van het ouder worden, wijdt ze niet uit en bang voor de dood is zij evenmin. Heel kalm en realistisch gaat ze die tegemoet, zonder angst. Je moet dit leven doormaken, vindt ze, en op een menswaardige manier afronden.
Haar redacteur vertelt dat ze bij de schrijfster langzaam het kaarsje uit heeft zien gaan en dat ze aan sterven toe was. Haar levenskracht was op, ze had geen energie meer.
Ik zie de veelheid aan boeken die ze heeft geschreven op tafel liggen bij ‘Boeken’ en realiseer me dat het koloniale verleden van Nederland me vooral een moeilijk onderwerp leek en dat ik waarschijnlijk mede daardoor nooit aan meer boeken van haar toegekomen ben. Zelfs niet aan ‘Oeroeg’ dat twee jaar geleden opnieuw uitkwam in het kader van ‘Nederland leest’. Het staat nog steeds geduldig te wachten in mijn boekenkast. Ik weet wat mij te doen staat! Om te beginnen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten